19 rzeczy, które zrozumieją tylko tłumaczki i tłumacze*

W dzisiejszych czasach to tak nie wygląda, ale wyraz twarzy się zgadza.

Praca zaprząta mnie ostatnio w dużym stopniu, stąd też post na tematy zawodowe. W punktach, bo tak jest łatwiej pisać po kawałku, w przerwach od odpłatnej aktywności umysłowej. I z clickbaitowym tytułem, żeby sprawdzić, czy to naprawdę działa.

1. Ten niby sprytny algorytm już sam nie wie, co ma ci reklamować, bo co zlecenie, to nowe kierunki riserczu. Ostatnio wykombinował, że interesuje mnie szycie maszynowe. Tymczasem moje doświadczenia w dziedzinie jakiegokolwiek szycia ograniczają się do ręcznego przyszywania guzików metodą „brzydko, ale mocno”.
2. Najczęściej używane przez ciebie jednostki czasu to ASAP, SOB, EOB i „na kiedy dasz radę”.
3. Kiedy słyszysz „wyraża więcej niż tysiąc słów”, myślisz „E tam, to tylko cztery strony”.
4. Kiedy pytasz, czy klient płaci za setki, nie masz na myśli upijania się na jego koszt.
5. Miewasz sny w formie tekstowej. W widoku dwujęzycznym.
6. Bywa, że przez tydzień nie idziesz dalej jak do osiedlowego.
7. Twoje życie bywa tak nudne, że śmieszą cię twoje własne literówki.
8. Jeśli nadejdzie apokalipsa zombie, poznasz to po braku zleceń, ale pewność zyskasz dopiero przy braku przelewów.
9. Rozważasz ustawienie zdania „Za polskojęzyczny tytuł filmu odpowiada dystrybutor” pod jakimś skrótem klawiaturowym. Przyda się na Facebooka.
10. Masz określony pogląd na to, czy poprawna forma to „odnośnie czegoś”, czy „odnośnie do czegoś”, ale i tak piszesz „w odniesieniu”, bo nie wiesz, jak na tę kwestię zapatruje się klient.
11. W ogóle masz wiele określonych poglądów na język, ale wiesz, że przed niektórymi klientami nie warto z nimi wyskakiwać. Na przykład taka dyrektorka generalna. Niby żadne wielkie aj-waj, a pretensje mogą być. Tymczasem korespondencja służbowa to nie Facebook, żeby wchodzić w spory światopoglądowe.
12. Twoje dwa główne zmartwienia to nadmiar pracy i niedobór pracy. Występują naprzemiennie.
13. Rozmawiasz ze swoim komputerem. Rozmawiasz ze sobą. Na głos. Czasem zapominasz, że na polu nie wypada robić tego drugiego.
14. Ludzie oczekują od ciebie, że będziesz wyrażać się poprawnie i elegancko, ty masz jednak dość wyrażania się poprawnie i elegancko w godzinach pracy.
15. Jesteś mimowolnym świadkiem/mimowolną świadkinią koszenia trawy, uprzątania liści dmuchawą, sąsiedzkich remontów, zamaszystego mycia klatki schodowej (charakterystyczny dźwięk mopa uderzającego o balustradę). Codziennie, przez cały rok.
16. Listonosz już wie, że powinien od razu dzwonić domofonem do twojego mieszkania, gdy chce się dostać na klatkę w godzinach dopołudniowych.
17. Czasem musisz napisać coś paskudnego, jak na przykład „optymalizacja monetyzacji”, i jest ci z tego powodu przykro, ale tylko przez chwilę, bo czas to pieniądz i nie ma co się roztkliwiać.
18. Często odruchowo naciskasz ctrl+enter zamiast samego entera albo zgoła po napisaniu zdania i dzieją się wtedy różne nieoczekiwane rzeczy.
19. Czytasz tę notkę, siedząc w dresie na stanowisku wydajnej pracy. Wcale nie zamierzałaś/zamierzałeś tego robić, ale szukałaś/szukałeś po internetach tłumaczenia jakiegoś osobliwego terminu i tak ci przypadkiem kursor zjechał w bardziej rozrywkowe rejony.

*W zasadzie część zrozumieją również freelancerzy i freelancerki w sensie ogólnym, jak również każda osoba wyposażona w pewną dozę wyobraźni, ale clickbait jest clickbait.